Związek menopauzy i utraty gęstości kości
Menopauza, czyli okres w życiu kobiety, w którym ustaje miesiączkowanie, wiąże się z istotnymi zmianami hormonalnymi. Najważniejszy z nich to spadek poziomu estrogenów. Estrogeny pełnią kluczową rolę w utrzymaniu zdrowych kości, regulując procesy ich tworzenia i resorpcji. Gwałtowne obniżenie ich stężenia w okresie menopauzy prowadzi do przyspieszonej utraty masy kostnej, co zwiększa ryzyko rozwoju osteoporozy w menopauzie.
Rozpoznawanie osteoporozy w okresie przekwitania
Wczesne rozpoznanie osteoporozy jest kluczowe dla wdrożenia skutecznych działań profilaktycznych i leczniczych. Badaniem pozwalającym na ocenę gęstości mineralnej kości jest densytometria (DXA). Jest to bezbolesne i nieinwazyjne badanie, które pozwala określić, czy masa kostna jest prawidłowa, obniżona (osteopenia) czy znacznie obniżona (osteoporoza). Zaleca się je szczególnie kobietom po menopauzie, zwłaszcza tym, które posiadają inne czynniki ryzyka rozwoju choroby.
Czynniki ryzyka osteoporozy u kobiet w okresie menopauzalnym
Oprócz menopauzy i spadku poziomu estrogenów istnieje szereg innych czynników, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju osteoporozy w menopauzie. Należą do nich: niedobór wapnia i witaminy D w diecie, brak aktywności fizycznej, palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu, predyspozycje genetyczne (osteoporoza w rodzinie), a także niektóre choroby i przyjmowane leki.
Dieta bogata w wapń i witaminę D
Odpowiednia dieta jest fundamentem profilaktyki osteoporozy. Kobiety po menopauzie powinny dbać o spożywanie pokarmów bogatych w wapń, takich jak mleko i jego przetwory, jarmuż, brokuły czy orzechy. Ważna jest również suplementacja witaminy D, która wspomaga wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego. Witamina D jest syntetyzowana w skórze pod wpływem promieni słonecznych, jednak w naszej szerokości geograficznej, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym, synteza ta jest niewystarczająca.
Aktywność fizyczna jako sposób na wzmocnienie kości
Regularna aktywność fizyczna, zwłaszcza ćwiczenia obciążające kości (np. chodzenie, bieganie, taniec), stymuluje procesy kościotwórcze i pomaga w utrzymaniu ich gęstości. Zaleca się co najmniej 30 minut umiarkowanego wysiłku fizycznego każdego dnia. Ważne jest również wykonywanie ćwiczeń wzmacniających mięśnie, które poprawiają stabilność i zmniejszają ryzyko upadków, a tym samym złamań.
Leczenie farmakologiczne osteoporozy po menopauzie
W przypadku zdiagnozowania osteoporozy w menopauzie lekarz może zalecić leczenie farmakologiczne. Dostępne są różne leki, które hamują resorpcję kości (np. bisfosfoniany, denosumab) lub stymulują ich tworzenie (np. teryparatyd). Dobór odpowiedniego leku zależy od indywidualnej sytuacji pacjentki, stopnia zaawansowania choroby oraz obecności innych schorzeń.
Profilaktyka upadków – klucz do uniknięcia złamań
Upadki są jedną z głównych przyczyn złamań u osób z osteoporozą. Dlatego tak ważna jest profilaktyka upadków, która obejmuje m.in. poprawę oświetlenia w domu, usunięcie przeszkód z drogi, stosowanie antypoślizgowych dywaników, noszenie wygodnego obuwia oraz regularne ćwiczenia poprawiające równowagę i koordynację.
Konsultacja lekarska – ważny element dbania o zdrowie kości
Regularne wizyty u lekarza i badania kontrolne są niezbędne do monitorowania stanu zdrowia kości i wczesnego wykrywania ewentualnych problemów. Lekarz może ocenić indywidualne ryzyko rozwoju osteoporozy w menopauzie, zlecić odpowiednie badania diagnostyczne oraz doradzić w zakresie profilaktyki i leczenia. Nie lekceważ żadnych niepokojących objawów i skonsultuj się ze specjalistą.
Dodaj komentarz